• Şiir
• 30.4.2018 13:47:08
• 0 Yorum
• 1221

Gençlik belki de bizim en coşkulu olduğumuz ve kendimizi ve benlğimizi bulabilmek adına en çok savaştığımız ortamları bir araya getiren en tatlı çağlardı..Zaman bizi kendi makinesinde adeta işleyerek bizlere farklı çıkış yolları aadı ve ne yazıkki kendimizi bulabilmemiz için elinden geleni yaptı..Türk edebiyatı da gençlik üzerine öyle güzel konulara değinmiş ve eserler bırakılmışki bize de bunları yaşatıp çoğaltmak ve her defasında okuyucularımıza bir kez daha gençliklerini yaşatmak kalıyor...

1. Faruk Nafiz Çamlıbel (1898 – 1973) – Gençlik

Anlattı erenler: Bir bahar değil,
Aşıkın ömründe bin bahar varmış.
Hicranla ağaran bu saçlar değil,
Sevgisiz kalan kalb ihtiyarlarmış…

Sorardım sırrını hiç düşünmeden:
Bu fani gönlümün sevinci neden?
Beni günden güne meğer genç eden
Daima değişen maceralarmış!

2. Ziya Osman Saba (1910 – 1957) – Geçen Zaman

Ah, ümit dolu gençliğim,
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgilim…
Doğduğum ev. Rahatlayacak içim duysam
Bir tek kapının sesini.
Arıyorum aklımda bir ninni bestesini…
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler.
Güneş, getir bir bayram sabahını.
Açılın açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar,
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar…
Yalnız hatırlamak hatırlamak istiyorum
Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün,
Rengine doymadığım o sema,
Ahengine kanmadığım ırmak.

3. Behçet Necatigil (1916 – 1979) – Gençlik

Hey gençlik, gençlik, gençlik
Avarelik günleri
Ne tatlıdır o yok mu
Duymamak yokluğunu
Dünyada hiçbir şeyin.

Hey gençlik, gençlik, gençlik
Kitaplarda bunalmış
Bir gencin hüzünleri
Elde yok, avuçta yok
Mahrumiyet günleri

Sinem Özdemir