Aşağıda İnsanlar adlı denememin 5. kısmını bula bilirsiniz. İyi okumalar dilerim.
Polisler geldiğinde kızcağız ölmüş gibi uzanıyordu kanepede. Korkuyla kıza yaklaşıp göz kapağını araladım. Işık falan yoktu. Zaten niye böyle bir beklenti içerisine girdiysem aptal kafam diye kendi kendime hayıflanıyordum ki içeri 4 polis, 3 sağlık görevlisi girdi. İri yarı kel kafalı olan polis bana döndü. ‘’Ben komiser Hakan Beratkuyu’’ elimdeki tüfeğe gözleri takılmıştı
‘’tüfek neden?’’
‘’kapımın önünde ağzı burnu dağılmış bir kız belirdi tabi ki tedbir amaçlı, ruhsatım var’’
diğer polis de neciple konuşmaya başlamıştı ki o iri yarı polisin bakışlarından hoşlanmamıştım.
‘’isminiz nedir’’ bu arada bana iyice yaklaşıp elimde ki tüfeği istercesine elini uzattı
‘’suzan karakovan’’ direk gözlerinin içine bakarak silahı uzattım.
‘’daha önce karşılaştık mı bilemiyorum ama simanız o kadar tanıdık geliyor ki...’’ merak ve şaşkınlık vardı gözlerinde.
‘’üzgünüm ben hatırlayamadım’’ gerçekten de hatırlayamamıştım.
‘’ pekala, şunu yerine koyalım’’ duvardaki askıya uzanıp tüfeği yerine tek hamlede asmıştı. Oldukça zinde ve güçlü görünüyordu. Bu sırada sağlık ekipleri kızı çoktan odadan çıkarmışlardı.
‘’kızı tanıyor musunuz?’’
‘’hayır daha önce hiç görmedim. Buralara en yakın yerleşke 20 km uzakta’’
‘’evli misiniz?’’ sağ elinin baş parmağıyla geriyi işaret ederek necibi kast etmişti.
‘’aa hayır misafirim kendisi. ben burada tek yaşıyorum’’
‘’gerçekten mi, ben tatil gibi geldiğinizi düşünmüştüm. kimliğinizi arkadaşlara teslim ederseniz bir kaç soru sormam gerekecek’’
‘’evet tabi’’ vestiyere yönelip çantamı açarken beynim de şimşekler çaktı… o’ydu… yine buradaydı… tüylerim diken diken olmuştu…
‘’çık zihnimden’’
‘’suzan o polis seni gayet iyi hatırlıyor’’
‘’ne?’’
‘’o akşam seni sorguya çeken komiserin yanındaki diğer polis o… senin çok çekici olduğunu da düşünüyor aynı zamanda…. hatta daha fazlası var….onun zihnini silecek gücün var mı?’’
‘’denerim… benden ve zihnimden uzak dur’’ ona zihnimi kapatmıştım.
bu konuşma yalnızca 1 saniye sürmüştü. Telepati düşünce hızı ile gerçekleştiği için her şey bir anda olup bitmişti. Güçlerimi yeniden kullanma fikri bir an için ağır gelmişti...Bunu istemiyordum… kimliğimi çıkarıp geriye doğru döndüm.. 14 saniyeye ihtiyacım vardı..direk gözlerinin içine baktım ve aura görme yetimi açtım...allahım ortalama bir insandan daha yüksek cinsel enerji ve heyecan vardı. Sanırım benden etkilenmişti. Güzel bir fırsat yakalamıştım. Kimliği götürürken gözlerimi gözlerine dikerek konuşmaya başladım
‘’şey aslında bana da simanız tanıdık geliyor’’
‘’ben de öyle hissediyorum’’ ilk duvar çoktan yıkılmıştı… 4 saniye.. kaldı 10…
‘’saçlarınız ne zamandır böyle’’ ikincisi zorlayıcıydı… aurası utangaç tavra geçiş yapmıştı… 7 saniye… kaldı 7...
‘’şey’’’ kafasının arkasını döndü ve göz temasımız aniden kesildi. İlk duvar yeniden kendini onarmıştı bile. ‘’şu izi görüyor musunuz?’’ bu bir ameliyat iziydi.’’bir kovalamaca sırasında başımın arkasına darbe yedim, ameliyat olmak zorunda kaldım’’ yüzünü bana yeniden döndü.
Yeniden gözlerine kilitlendim. 1… 2…’’biraz daha baksam çıkaracak gibiyim’’3… 4… ilk duvar yeniden yıkılmıştı…. ellerimi arkadan bağlamış tüm gücümle zihnini kendime yönlendirmiştim. ‘’ben size daha fazla bakmamalıyım bence’’ hınzır gülümseme çoktan yüzüne yerleşmişti 6...7...8… ikinci duvar yıkılmıştı…. artık içerideydim. Yüzündeki gülümsemeyle beraber zihni donmuştu. Benimle ilgili olan o görüntüleri çok net görebiliyordum. 9...10...11…’’bence hala bana bakmak istiyorsun, ben şimdi diyerek izin verene kadar gözlerini benden ayırmayacaksın’’ bunlar ağzımdan dökülürken tam 15. saniyedeydik ve tüm anıyı silmiştim. İçeriye bir kadın polis girdi. ‘’şimdi…. üzgünüm hala hatırlayamadım’’
‘’aaa… şey evet ben de baya zorlandım fakat benzetmiş olmalıyım’’.... aurası normale dönmüştü. Gücümü kapatmak zorundaydım çünkü bana karşı olan cinsel arzusunu görmek beni rahatsız etmişti. Arkasındaki polise dönerek kimliği uzattı.
‘’pekala olayı en başından anlatır mısınız?’’
Allahım resmen yeniden yaşıyorum dedim içimden.Bu bir kabus olsun lütfen….
‘’arkadaşımla masada demleniyorduk. Bir anda mojo delirdi havlamaya başladı’’
‘’mojo köpeğiniz mi?’’ bu sırada not alıyordu.
yok arkadaşım havladı mojo adam akıllı köpektir derdi neyse konuşarak çözer dememek için zor tuttum kendimi.
‘’evet. Ben de mojoyu susturmak için ayağa kalkınca kızı fark ettim. cama yaslanmış içeriyi görmeye çalışıyor gibiydi’’ uzun zaman sonra enerji yönlendirmek çok ağır gelmişti...
‘’necip bey ne zaman geldi?’’
‘’bu sabah.. 10 gibi.’’ sinirlerim gerilmişti...
‘’peki hiç evden ayrıldınız mı? Siz ya da o?’’
‘’Hayır… gündüz bahçede oturduk akşam serin oluyor diye eve girdik’’
‘’peki gün içinde başka kimseyi gördünüz mü?’’
‘’son 4 aydır burada gördüğüm tek insan necip’’
‘’ne yani 4 aydır gelen giden olmadı mı?’’
‘’hayır. Ben 2 hafta da bir şehre inerek alışveriş yaparım. 4 ay önce de babam geldi. Sonrasında kimse gelmedi’’
‘’Korkmuyor musunuz?’’
LÜTFEN BU BİR ŞAKA OLSUN!! Dizlerim titremeye başlamıştı. Gücüm gittikçe azalıyordu.
‘’Hayır hakan bey korkmuyorum’’
‘’pekala biz evin etrafına bir göz atalım beraber siz buraları iyi biliyor olmalısınız’’
‘’tabi fenerimi ve ceketimi alıp geliyorum’’
LANET OLSUN CENGİZ…. SENİ TANIDIĞIM GÜNE LANET OLSUN!