Cahit Zarifoğlu'nun Şiirlerinden Derlenmiş Sözler!

cahit-zarifoglunun-siirlerinden-derlenmis-sozler

Edebiyat sanatçımız herkes tarfından oldukça sevilen ve edebiyatımıza bir hayli katkısı olan bir insadır birçom sosyla aktivitede başarı gösterebilmeyi de başarabilmişti.Bu yönüyle baktığınızda aslında onların sizlere ne tür eserler bırakmış olduğunu da baz alarak bugün paylamış olduğumuz tüm içerikleri okumanızı isteriz. Snatçımız bir çılgınlık yapıp otostop ile bütün avrupayı dolaşmıştır.Motorsuz uçak kullanması ve yine bizim türklere ait ata sporumuz olan güreşi de herkese sevdirmiştir diyebiliriz...

Efendim


Yoksa uyardılar mı seni sevdamızdan
Yaşamak’ bir perde gibi kalkıyor aramızdan
Zamansız mekansız bir tünel başındayız şimdi
O mavi gözleri görmüş olmalıyım
Bir ikindi vakti kaskatı ellerimin altında
Uçuşlu saçlar bukleler
Üstünde uyuyan eller
Sevgim uzanıyor
Soluk soluğa uyandırıyor menekşeleri
Görüyorum kıpırdanışlarını
Uykunda gül açan yanaklarını

Aralık Günleri İçin Bir Aşk Denemesi


Aşk bu
Kanatları yıldırımlanmış katı boğalar
Ateşin saydam gövdesini kırarak
Yatarak hayat dolu sarnıçların karnına
Sıkı sıkıya kapalı sivri ve kıvrak gaga

Delip geçecek dalıp yeryüzünü
Bak istersen avuçlarıma
Küçük parmağın hizasında o derin havzada
Göğüs ğöğüse iken ikimize
İki ayrı kadeh gibi doldurulmuş yudum kat’i
Sesin
sırrım
Gözüm palaspandıras çehremde

Aşk bu
Çölün sarı sofrasında atlılar
Hepsinde
Gererken parçalanan elimde
Çelik yay parçaları
Ağızlarımız kum rüzgarlarıyla yanık
Yiyip içmezik acıkmazık

Sen Bir Kuş Olur Gidersin Bir Trenle


Uzun bir geçmişimiz var
Hiç yorulmadan
En azından bir kere
eğlenceli beşik

ha biz varız
ha biz maskeli balo
Saygıya durup üstün bir gecede
Bir sır payı katlayıp
sade bir kahveden
Keyifsiz bir detayın hükmüyle
ha biz yokuz
ha biz seferde

Ya bu kez ölenleri görmeliysek
Ya sen kuş olup gitmeliysen bir trenle

Parka dolalım
Park bizi alır önce
Seyrimizden bir sabah kazanır
Eğri fakat daha çok eğrilmez bir şöförle
Sayısız rampaya katlanır
ya güneşten daha zengin
sofraya diz çökeriz
ya sen kuş olup gitmeliysen bir trenle

Oysa sergimize kuşlar gelir uzanır.


Yar


Toprağın yutkunmasıdır 
Benden yere 
Özümün yeryüzüne 
Kaçmasıdır sevmem

Doğa sevmeni bekler 
İster ki göveresin 
Yari görünce çökesin 
Kavi eğilsin boynun

Eğilirken diklenmeyi bilmelisin

Sinem özdemir

Yorum Yap

Yorumlar