Umutlarımızla Yeşeren ve Büyüyen Şiirler!

umutlarimizla--yeseren-ve-buyuyen--siirler
  • Şiir
  • 13.4.2018 16:35:11
  • 0 Yorum
  • 1139

Bizlerin umutları bizim açımızdan öyle değerlidirki biz onların bizlere geri dönüşlerini olabildiğince mümkün koşullarda anlayabilmiş ve onları yaşamak aynı zamanda diğer insanlara yaşatmak amacıyla bunları kaleme alırken umutlarımızı da kontrol altında tumuş olduğumuzdan şüphe etmeden yaşamayı benimseyebilmiş oluruz.Tür edebiyatında bunlara baktığınız zaman bunlar öyle unsurlar teşkil etmişlerdir ki bunlara en uygun çözümleri sunabilmek açısından en iyisini yapabilmeyi kendimize amaç ediniriz.Bugün sizleri umutlarınız ile başbaşa bırakabilmek dileğiyle...

1. Attila İlhan – Belma Sebil
“seni ben kallavi sokağı’nda gördüm
sen beni görmedin görmedin
kapıları çaldım adını sordum
söylemediler öğrenemedim
seni ben kallavi sokağı’nda gördüm
bir daha görmedim bilmedim
belma sebil adını yakıştırdım
aklıma geldikçe her sefer
gözlerinin mavisini bitirdim
saçlarının siyahına başladım”

2. Ahmed Arif – Anadolu


“Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip…
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının…
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.“

3. Nazım Hikmet – Hapiste Yatacak Olana Bazı Öğütler
“Dünyadan memleketinden insandan
umudun kesik değil diye
ipe çekilmeyip de
atılırsan içeriye
yatarsan on yıl on beş yıl
daha da yatacağından başka
sallansaydım ipin ucunda
bir bayrak gibi keşke
demeyeceksin
yaşamakta ayak direyeceksin.

Belki bahtiyarlık değildir artık
boynunun borcudur fakat
düşmana inat
bir gün fazla yaşamak.”

Sinem Özdemir

Yorum Yap

       

Yorumlar